Les journaux d’Adam et Eve de Mark Twain

Mark Twain raconte l’histoire du Jardin d’Eden à la première personne, présentant les perspectives séparées sous forme de journal intime du père et de la mère légendaires de la race humaine.

Dans la version de Twain, Adam apparaît comme la patate de canapé d’origine, d’abord grincheux indifférent à la nouvelle créature aux cheveux longs avec la forme différente qui continue de le harceler avec ses nouvelles idées. Eve, en revanche, est l’expérimentatrice bavarde et toujours curieuse dont la nature curieuse invite

Mark Twain raconte l’histoire du Jardin d’Eden à la première personne, présentant les perspectives séparées sous forme de journal intime du père et de la mère légendaires de la race humaine.

Dans la version de Twain, Adam apparaît comme la patate de canapé d’origine, d’abord grincheux indifférent à la nouvelle créature aux cheveux longs avec la forme différente qui continue de le harceler avec ses nouvelles idées. Eve, en revanche, est l’expérimentatrice bavarde et toujours curieuse dont la nature curieuse la pousse à nommer tous les animaux du jardin et la conduit à la découverte du feu, entre autres.

Caïn et Abel font également de brèves apparitions en tant que nourrissons piailleurs qu’Adam ignore en grande partie tandis qu’Eve fait tout le dur travail d’éducation des enfants. Il ne lui vient pas à l’esprit avant d’avoir atteint l’âge adulte que ces nouvelles créatures déroutantes sont ses enfants. Il s’agit d’un récit drôle et touchant du mythe séculaire, plein de l’humour sarcastique de Twain, de son intelligence incisive et de subtiles touches de pathétique pour les faiblesses de la nature humaine.

اریخ انش: اه سال 1998میلادی

ان: خاطرات و حوا؛ : ارک تواین؛ : حسن علیشیری؛ ان، ارینوش، 1384؛ 87ص؛ اپ 1389؛ ابک 9789645250513؛ داستانهای ان امریکایی – سده 19م

ان: خاطرات و حوا : داستانهای کوتاه مارک تواین؛ : ارک تواین؛ : سعید بافندی؛ ان، امی، 1391؛ 208ص؛ ابک 9786001760553؛

ایت نخستین داستان عاشقانه دنیا است، که «مارک تواین» به زیبایی و طنازی آنرا نگاشته است

ل از اب اطرات و حوا: (حوا: شنبه، چهارشنبه، و امروز: بدون دیدن اون. برای اینکار ساخته شدم، واسه همین با حیوونا میشم؛ اونا هم جذابن هم مودب و هیچوقت عنق نیستن و نمیذارن حس احمی؛ بهت لبخند برات ا ا ا ا ازی و سر و ا کردن و اینور اونور ا کار ای که بگی هستن؛ ا با خیلی جاها رو جاهای دنیا ایدم ا ا ال ها و حیوونا همه باهم دوستن، و هیچوقت باهم و دعوا اونا باهم حرف میزنن؛ با میزنن؛ اما احتمالا به ارجی صحبت ا ا لمه ا اهاشون میزنم میفهمند چی میگم، مخصوصا سگ و فیل؛ این باعث خجالت منه، چون نشون میده از من با بنابراین نسبت به من برتری ارن؛ این من رو اذیت میکنه چون میخوام ف خودم تجربه اصلی باشم.؛

هایی از متن
ا: این دنیای نوساز بزرگ قشنگترین اثر هنریه

ا: اهی از میپرسم این واقعا چه دردی میخوره؟ اصلا لب داره؟

ا: خیلی کم حرف میزنه؛ اید چون باهوش نیست و به این مسئله حساسه میخواد پنهونش کنه

: از از شده، ساختنش. یکم مشکوکه، چون همه دنده هام سر جاشون

: او همراه و اگه خیلی تنها افسرده میشدم

: کردن بیرون از بهشت، اما با حوا، خیلی بهتر از زندگی کردن تو بهشت، اما بدونه اونه

: اسه اینکه زیر بارون سر پناه ساختم، اما اونجا امش داشته باشم…؛ (حوا) ایان نقل

ا: ل از این، انقدر ای لاقه اشتم، ل ا، دراز میکردم. وقتها خیلی دور بودن، و بعضی وقتها چند سانتیمتر باهام فاصله داشتن؛ اما ا لی ا لی ار این اصله بود! اینطوری درسی اد در واسه انون اختم: اولین قانون من: «یک تجربۀ زخمی از خار دوری میکند»…؛ واسه سال من، گیری خوبیه.؛ ایان نقل.؛

اریخ ام انی 29/09/1399هجری ا. انی