[ad_1]
και ατάκτως ερριμμένα εκφραστικά σχήματα λείπουν φυσικά από τη ροή του , αλλά είναι η άψογη και περίτεχνη εσωτερική μετρική, οι παρηχήσεις, οι (μορφο)λεξικές επαναλήψεις και οι εικονοποιητικές λέξεις/φράσεις του , που αναδεικνύουν τελικά το συναίσθημα, ορμητικό, και αυθεντικό.
νομπελίστας ποιητής « χτίζει » στιχουργικά πά
και ατάκτως ερριμμένα εκφραστικά σχήματα λείπουν φυσικά από τη ροή του , αλλά είναι η άψογη και περίτεχνη εσωτερική μετρική, οι παρηχήσεις, οι (μορφο)λεξικές επαναλήψεις και οι εικονοποιητικές λέξεις/φράσεις του , που αναδεικνύουν τελικά το συναίσθημα, ορμητικό, και αυθεντικό.
ποιητής «» στιχουργικά πάνω σε ένα τον (μαγικό) αριθμό επτά, ενώ φυσικά δε λείπουν οι συμβολισμοί οι υπερρεαλιστικές (νησιωτικής κυρίως) ελληνικής γης. και το άγχος για το κυνήγι της αιωνιότητας, ο έτερος δηλαδή θεματικός πυλώνας του ποιήματος, πολλαπλασιάζει σαν ηχώ το ερωτικό κάλεσμα, πριν το μετατρέψει (στην τελευταία στροφή) σε μια προαιώνια και πανανθρώπινη , η οποία ενώνει (επιτέλους) τα δύο πρόσωπα , .
αυτός στα μας (και στα αυτιά μας) ελλειπτικός, ώστε να συμπληρώσει καθένας τα πλοκής με του γραφίδα. ημιτελές, ολοκληρώνεται άπειρες την , διηνεκές.
«».
[ad_2]
Source link